22 stycznia minęła 30 rocznica tragicznej śmierci biskupa Wilhelma Pluty, ordynariusza diecezji gorzowskiej w latach 1972–1986. Ten świątobliwy pasterz naszej diecezji swoim życiem pokazał jak trzeba zaufać Bogu i pokochać ludzi.

Wielu z naszych starszych parafian z jego rąk otrzymało sakrament bierzmowania, wsłuchiwało się w głębokie duchowo, choć czasami długie, rozważania. Szczególną troską otaczał rodziny. Tworzył podstawy duszpasterstwa rodzin w naszej diecezji, które były wzorcem dla całego kraju. W zeszłym roku zakończył się diecezjalny etap procesu wyniesienia na ołtarze Sługi Bożego, bo taki tytuł mu teraz przysługuje. Teraz w Watykanie następuje sprawdzanie dokumentów. Po tym etapie będzie już tylko oczekiwanie na cud za wstawiennictwem biskupa Wilhelma i decyzję papieża. Dlatego tak ważna jest teraz modlitwa, aby to się spełniło.

W naszej parafii od kilku lat przed niedzielną mszą św. w południe dzieci odmawiają modlitwę o wyniesienie na ołtarze biskupa Wilhelma. 24 stycznia dodatkowo przygotowały inscenizację przybliżającą życie i nauczanie Sługi Bożego. Szczególnie wyeksponowano słowa, które zapisane są na Jego grobie w katedrze gorzowskiej: "Człowiek w człowieku umiera, gdy go już dobro uczynione nie raduje, ani zło nie boli". Rozpoczęto także odmawianie w diecezji nowenny za wstawiennictwem biskupa Wilhelma. Warto się do niej włączyć.

Anna i Lech Kopyść

Nowenna za wstawiennictwem sługi Bożego biskupa Wilhelma Pluty

Dzień 1 - Kapłaństwo

Wzbudzenie intencji, w jakiej odmawiana jest nowenna...

Z nauczania bpa Wilhelma Pluty:
W dniach zmagania się w człowieku dobra i zła, chcącego porwać człowieka w swoje tryby miażdżącego mechanizmu, w obliczu styku życia i śmierci, uświadamiającego człowiekowi bezpowrotność przemijania wszystkiego co ziemskie, przy boku człowieka stoi ksiądz: aby z człowiekiem dzielić jego losy, aby z woli Chrystusa służyć mu braterską posługą, aby nie dopuszczać do zwycięstwa zła w człowieku, aby chronić człowieka przed beznadziejnością czy rozpaczą w obliczu śmierci, która zawsze na nowo swoją tajemniczością budzi grozę.
(Bp Wilhelm Pluta, List pasterski z 26 XI 1973 r.)

Boże, któryś obdarzył sługę Twego, biskupa Wilhelma Plutę łaską wielkiej ojcowskiej miłości do kapłanów, dozwól i mnie dzielić tę miłość.

Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny, prosimy Ciebie, wynieś na ołtarze sługę Twojego, biskupa Wilhelma Plutę, który przez sposób swego życia przypomniał wiernemu ludowi Dobrego Pasterza, Jezusa Chrystusa, zatroskanego o zbawienie ludzi i zostawił nam wzór miłości do Bogarodzicy i Świętych Pańskich.
Niech przykład Jego miłości, z Ciebie, Boże, czerpanej i w Tobie dawanej bliźnim, będzie światłem dla nas i następnych pokoleń. Za wstawiennictwem sługi Twojego, biskupa Wilhelma Pluty udziel mi łaski, o którą Cię pokornie proszę. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...

Dzień 2 – Powołania kapłańskie

Wzbudzenie intencji, w jakiej odmawiana jest nowenna...

Z nauczania bpa Wilhelma Pluty:
Chrystus Sam powołuje do kapłaństwa... Kapłaństwo jest więc podarunkiem samego Chrystusa - na służbę dla człowieka z prawdą i miłością dawaną z Nieba w posłudze kapłańskiej. Kapłaństwo jest zaczęte wezwaniem samego Chrystusa. Ale troskę o usłyszenie wezwania Chrystusowego, troskę więc o budzenie powołań kapłańskich musimy wszyscy i na siebie wziąć, bo Pan Bóg w planach swoich zawsze się posługuje i człowiekiem: Tę troskę mam więc i ja, jako wasz biskup, macie ją i Wy, Księża, macie ją i Wy, Rodzice, macie ją i Wy, Parafianie, jako wspólnota, macie ją i Wy, Młodzi ludzie, kandydaci do kapłaństwa.
(Bp Wilhelm Pluta, List pasterski z 12 V 1974 r.)

Boże, któryś obdarzył sługę Twego, biskupa Wilhelma Plutę łaską wielkiej troski o powołania do służby Bożej, dozwól i mnie dzielić tę troskę.

Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny... (jak w 1. dniu nowenny)

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...

Dzień 3 – Rodzina

Wzbudzenie intencji, w jakiej odmawiana jest nowenna...

Z nauczania bpa Wilhelma Pluty:
Dzieło zbawcze wniósł Pan Jezus w małżeństwo i rodzinę, czyniąc małżeństwo sakramentem, wnosząc w nie świętość Bożego Majestatu. Co to znaczy sakrament małżeństwa? Sakrament małżeństwa jest osobistym aktem i znakiem samego Chrystusa, chociaż małżeństwo zawierają ludzie. Ten znak Chrystusa sakramentalny wprowadza ludzi w Jego życie i umożliwia ludziom w małżeństwie i rodzinie poprawne odniesienie się do Ojca – a przez tę miłość do Ojca możliwa jest święta miłość dla tych, którzy mają do niej prawo – męża, żony, dzieci. Chrystus stwarza w rodzinie Boży świat, w którym prawem naczelnym jest ofiarna miłość. W osobie Chrystusa Pana całe Jego człowieczeństwo najściślej jest złączone z Boskością i otrzymuje szczególne prawo do czci i miłości. Tak też natura ludzka męża i żony włączona jest w sakramencie małżeństwa w Chrystusową Boskość i stąd mąż i żona nabywają szczególnego prawa do wzajemnej czci i miłości.
(Bp Wilhelm Pluta, List pasterski z 31 X 1978 r.)

Boże, któryś obdarzył sługę Twego, biskupa Wilhelma Plutę łaską wielkiej troski o rodzinę, dozwól i mnie dzielić tę troskę.

Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny... (jak w 1. dniu nowenny)

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...

Dzień 4 – Modlitwa

Wzbudzenie intencji, w jakiej odmawiana jest nowenna...

Z nauczania bpa Wilhelma Pluty:
Modlitwa jest aktem miłości ku Panu Bogu. W niej wszystkie władze duchowe człowieka, a nawet uczucie, wytężają się ku Panu Bogu, w Nim się łączą. Rozum rozważa prawdy Boże, ich wartość, ich piękno, a wola chce Boga, chce, aby te prawdy w nas się urzeczywistniały, abyśmy się przejęli Bogiem i Jego zasadami, wprowadzili je w czyn, przez to adorując Boga, Jego powagę i wolę. Modlitwa żywa przeobraża człowieka, odrywając go od wyłącznego, całkowitego upodobania sobie w świecie i stworzeniach, a łącząc go z Bogiem. Modlący się szczerze - musi chcieć Boga, w Nim sobie chce upodobać i Go ukochać.
(Bp Wilhelm Pluta, O życiu Bożym w człowieku)

Boże, któryś obdarzył sługę Twego, biskupa Wilhelma Plutę łaską wielkiej gorliwości w modlitwie, dozwól i mnie dzielić tę gorliwość.

Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny... (jak w 1. dniu nowenny)

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...

Dzień 5 – Sumienie

Wzbudzenie intencji, w jakiej odmawiana jest nowenna...

Z nauczania bpa Wilhelma Pluty:
Mówią ludzie, że dobrze jest, gdy nas jeszcze boli schorzały organ cielesny. Znak to, że jeszcze żyje i broni się. Gdy przestanie boleć to znak, że już zamarł. "Człowiek" w człowieku umiera, gdy go już dobro uczynione nie raduje ani zło nie boli. (...)
My, którzy pragniemy, aby zdrowe i silne były tak małe rodziny, składające się z ojca, matki i dzieci, jak i wielkie rodziny całych wiosek, miast i całego narodu - rozumiemy, jak potrzeba nam wyrobionego sumienia. Sumienie bowiem jest przewodnikiem naszego duchowego istnienia i działania, głosem naszej duszy, prowadzącym nas do rozpoznania i czynienia dobra. Uznając wartość i potrzebę sumienia, chcemy pilnie zadbać o to, aby sumienie nasze zawsze się odzywało i rozwijało.
(Bp Wilhelm Pluta, List pasterski w święto Zwiastowania NMP 1962 r.)

Boże, któryś obdarzył sługę Twego, biskupa Wilhelma Plutę łaską wielkiej troski o sumienie, dozwól i mnie dzielić tę troskę.

Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny... (jak w 1. dniu nowenny)

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...

Dzień 6 – Duch ofiary

Wzbudzenie intencji, w jakiej odmawiana jest nowenna...

Z nauczania bpa Wilhelma Pluty:
Nie jest nam obca gonitwa za stałym szukaniem wrażeń, nowości, za rozrywkami ponad miarę. I nas ogarnia pragnienie wszelkich doznań zmysłowych, używania i nadużywania, szukania rozkoszy zmysłowych. A wszystko to tak ogromnie utrudnia nam skupienie ducha i spojrzenie w swoje wnętrze serca, zachowanie porządku w rzeczach, "co ważne, co mniej ważne" - wszystko to powiększa jeszcze nasze zagonienie, uniemożliwia obudzenie głębszych pragnień ducha, wszystko to udaremnia kulturę serca...
W tej sytuacji chodzi głównie o zachowanie umiaru w przeżyciach i użyciu dóbr zewnętrznych. (...) Musimy się zdobyć na pewne samozaparcie, na postawienie swego "ja" na dalszym planie, na ofiarę ze swych przyjemności i upodobań zwłaszcza zmysłowych, choćby nawet nie były grzeszne jeszcze - na rezygnację z ciągłych przeżyć i doznań, o ile te wszystkie rzeczy przeszkadzają nam w rozwoju miłości naszej ku Panu Bogu i ku bliźnim.
(Bp Wilhelm Pluta, List pasterski z 23 I 1967 r.)

Boże, któryś obdarzył sługę Twego, biskupa Wilhelma Plutę łaską wielkiej troski o ascezę, dozwól i mnie dzielić tę troskę.

Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny... (jak w 1. dniu nowenny)

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...

Dzień 7 – Apostolstwo

Wzbudzenie intencji, w jakiej odmawiana jest nowenna...

Z nauczania bpa Wilhelma Pluty:
Nie wolno nam widzieć siebie po jednej stronie – a po drugiej "Kościoła" – kapłanów, biskupów, Ojca św. Nie! My wszyscy jesteśmy razem Kościołem w Chrystusie. Musimy ten Kościół tą samą wiarą i tą samą miłością obejmować jak Syna Bożego Jezusa Chrystusa. W działaniu Kościoła trzeba nam widzieć działanie zbawcze Jezusa Chrystusa. Jak Maryja i Józef czuli się odpowiedzialni za powierzone im Dziecię Boże, tak i my musimy brać odpowiedzialność za losy Kościoła, który jest Chrystusem, a my w Nim.
W tym Kościele, jak poszczególne części w ciele, każdy ma swoje zadanie do spełnienia, a wszyscy razem musimy współdziałać dla dobra całego Kościoła: bo i w ciele zaprzestanie działania jednego narządu szkodzi całemu organizmowi.
Nie słuchając Kościoła, w którym hierarchia ma Boży nakaz uczenia i prowadzenia, nie słuchamy Chrystusa samego i wprowadzamy w Kościół Boży straszliwy zamęt, rozbijając jedność Kościoła, co i do kapłanów w całej pełni się odnosi. Zdradzając Kościół, zdradzamy samego Chrystusa; szkodząc Kościołowi – krzyżujemy samego Chrystusa.
(Bp Wilhelm Pluta, List pasterski na zakończenie Soboru Watykańskiego II)

Boże, któryś obdarzył sługę Twego, biskupa Wilhelma Plutę łaską wielkiej troski o apostolstwo wszystkich członków Kościoła, dozwól i mnie dzielić tę troskę.

Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny... (jak w 1. dniu nowenny)

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...

Dzień 8 – Miłość braterska

Wzbudzenie intencji, w jakiej odmawiana jest nowenna...

Z nauczania bpa Wilhelma Pluty:
Serce Wasze, darowując ludziom uczynną miłość i dobroć, tych ludzi do Boga prowadzi, daje ludziom Boga, a Wy sami przez to rośniecie w bogactwo wiary! Serce Wasze, dające ludziom miłość, budzi w nich wiarę w słowo Boże, jako prawdę życia, a też i Wy sami w sobie tę wiarę tworzycie, bo do tej miłości przywiązał Bóg sam łaskę wiary! (...)
Miłość do człowieka nie jest "nakazem" wiary ani tylko "przykazaniem", lecz jest elementem składowym tego wielkiego zjawiska, jakim jest wiara, która jest życiem w Chrystusie. "Myśmy przeszli ze śmierci do życia, bo miłujemy braci" - mówi najbliższy Sercu Pana Jezusa apostoł św. Jan. Jak filary są częścią istotną mostu, który się musi zawalić, o ile nie ma w ogóle filarów albo gdy ich jest za mało, a ciężar na moście znajdzie się większy, tak wiara tworzy się w nas tylko, gdy z łaską Bożą współpracujemy. On miłością, a my czyniący miłość budujemy Boga w sobie. Kochając człowieka stajemy na tym miejscu, gdzie na nas Bóg czeka, aby nam się dać poznać. Z tego miejsca - posłani jesteśmy do świata, światu niesiemy Boga, budujemy Jego Królestwo, niesiemy światu nadzieję w sens życia, radość i ukojenie.
(Bp Wilhelm Pluta, List pasterski w 15. rocznicę sakry biskupiej)

Boże, któryś obdarzył sługę Twego, biskupa Wilhelma Plutę łaską wielkiej miłości do braci, zwłaszcza potrzebujących, dozwól i mnie dzielić tę miłość.

Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny... (jak w 1. dniu nowenny)

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...

Dzień 9 – Być w Chrystusie

Wzbudzenie intencji, w jakiej odmawiana jest nowenna...

Z nauczania bpa Wilhelma Pluty:
Nasze życie w życiu Trójcy Przenajświętszej i nasze "życie w Jezusie Chrystusie" - to przez łaskawość Bożą nam podarowane dwa korzenie, z których nasze życie ludzkie na ziemi rośnie na życie dojrzałego, świętego człowieka, bo ludzko-Bożego człowieka. To życie z Trójcy Świętej i "z Jezusa Chrystusa" staje się równocześnie nasieniem nieba w nas, zaczętego z łaskawości Bożej.
Dzieci Boże, bracia Jezusa Chrystusa! Są dzieci Boże wśród nas, które stale żyją "życiem z Jezusa Chrystusa", bo wiedzą o jego mocach prawdy i miłości, a więc i o radości niebieskiego życia zaczętego w nich.
Mądry i uczony teolog tak się wyraził, aby dobrze rozumieć te radości niebiańskie. Życie z krzyża Jezusa Chrystusa i w mocach tego życia, nie chroni dzieci Bożych przed każdym ich osobistym krzyżem na ziemi, ale zawsze niesie i jest mocą, jak krzyż Chrystusa niósł Pana Jezusa na radosne zwycięstwo.
(Bp Wilhelm Pluta, O życiu Bożym w człowieku)

Boże, któryś obdarzył sługę Twego, biskupa Wilhelma Plutę łaską życia w Chrystusie, dozwól i mnie tak żyć.

Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny... (jak w 1. dniu nowenny)

Ojcze nasz...
Zdrowaś Maryjo...
Chwała Ojcu...