---

Spotkania: każda ostatnia sobota miesiąca na Mszy św. o godz. 18:00.

Papież Pius XII w czasie II wojny światowej zaapelował do katolików o modlitwę w intencji uratowania świata. "Zakasajmy rękawy. Jako pierwsi odpowiedzmy na apel Wikariusza Chrystusowego!" – powiedział ojciec Pio. Tak w 1947 roku zrodziły się Grupy Modlitwy. Ich założyciel nakreślił następujący program duchowy: "„Jeśli jesteście moimi dziećmi, módlcie się co wieczór w gronie rodzinnym. Odmawiajcie święty różaniec ku czci Madonny. Raz na tydzień, a przynajmniej raz w miesiącu, gromadźcie się w kościele, odmawiajcie różaniec, uczestniczcie pobożnie we Mszy św., słuchajcie i rozważajcie Słowo Boże i żyjcie Nim; wspólnie przystępujcie do Komunii św., adorujcie, jeśli to możliwe, choć przez godzinę Jezusa w Najświętszym Sakramencie".

Przywilejem członków Grupy jest to, że stają się duchowymi synami i córkami OJCA PIO i zostają objęci Jego opieką z nieba. Obiecał to Ojciec Pio, gdy mówił: "Przyjmuję cię chętnie za mego syna duchowego, ale pod warunkiem, że będziesz zawsze szlachetnie postępował i dawał dobry przykład życia chrześcijańskiego".

Zgodnie ze wskazaniami Ojca Pio, uczestnik Grupy Modlitewnej powinien:

• każdego wieczoru (lub w ciągu dnia) odmówić jakąś dowolną modlitwę w aktualnych intencjach,
• raz w miesiącu spotkać się z innymi członkami Grupy, w kościele na Mszy św.,
• przynajmniej raz w tygodniu, a najlepiej częściej, przeczytać fragment Pisma św. i wyciągnąć dla swego życia dobre postanowienia,
• starać się żyć w łasce uświęcającej. Wolność od grzechu ciężkiego upoważnia do posilania się Ciałem Chrystusa w Komunii św.,
• przynajmniej raz w miesiącu poświęcić trochę czasu na modlitwę adoracyjną przed Najświętszym Sakramentem wystawionym w monstrancji albo obecnym w tabernakulum,
• starać się praktykować w otoczeniu bratnią miłość,
• w miarę swoich możliwości włączyć się w spełnianie dobrych dzieł. Modlitwa znajduje swoje dopełnienie w dziełach miłości.

O Grupach Modlitwy O. Pio.

"Grupy Modlitwy" są owocem kapłańskiej działalności O. Pio. Wiernym, którzy przybywali do kapucyńskiego kościoła i klasztoru ze swoimi troskami i kłopotami, O. Pio radził, by się modlili. Modlitwa była jakby złotą nicią jego nauczania, mądrością jego zakonnego i kapłańskiego życia. O. Pio żył modlitwą w klasztornej celi i przy ołtarzu, w konfesjonale i we wszystkich kontaktach z ludźmi. Z czasem powstała spontaniczna potrzeba modlitwy wspólnej. Pierwsze grupy modlitwy powstały około 1947 r. Była to odpowiedz na apel papieża Piusa XII, by modlitwa zwyciężać zło w świecie. Wkrótce, bo w 1949 r., powstał pierwszy statut "Grup Modlitwy". Określał on zadania grupy i obowiązki, do których zaliczano: praktykę modlitwy osobistej i wspólnej, miesięczne spotkania pod przewodnictwem kapłana, uczynki miłosierdzia chrześcijańskiego, przykładne życie religijne.

Od samego początku "Grupy Modlitwy" O. Pio były związane ze szpitalem San Giovanni Rotondo, który nosi znamienną nazwę: "Dom Ulgi w Cierpieniu". Szpital ten wskazuje na praktyczną postawę modlącego się chrześcijanina. Modlitwa rozpoczyna dobre dzieło, a wypełnienie swe znajduje w miłości wobec człowieka cierpiącego.

Z czasem "Grupy Modlitwy" zaczęły powstawać w różnych parafiach Włoch i poza ich granicami. Przez swoją modlitwę i praktykę miłości bliźniego przyczyniały się do ożywienia chrześcijańskiego życia. Kierunki działalności wytyczał Statut. Zmiany w życiu Kościoła, jakie zaszły zwłaszcza po Soborze Watykańskim II i wewnętrzna odnowa życia chrześcijańskiego, sprawiły, że potrzebą czasu stała się nowa redakcja statutu. Dnia 4 maja 1986 r., w czasie Międzynarodowego Kongresu Grup Modlitwy O. Pio, Ks. Prałat Riccardo Ruotolo, przewodniczący Dziel O. Pio, podał do wiadomości, że dnia 3 maja 1986 r. Stolica Apostolska zatwierdziła nowy Statut Grup Modlitwy O. Pio. Dokument ten przywiózł do San Giovanni Rotondo Ks. Kardynał Agostino Casaroli, sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej, który też przewodniczył uroczystościom.

Nowy Statut podtrzymuje zasady i cele wyznaczone Grupom Modlitwy przez ich założyciela, O. Pio. Grupy Modlitwy winny się wyróżniać wiernością dla Kościoła i jego pasterzy, a więc Ojca św., Biskupów i Kapłanów, troszczyć się o pełną formację życia chrześcijańskiego, dbać o rozwój życia modlitwy praktykować wielkoduszną miłość względem chorych i cierpiących – zgodnie ze wskazaniami O. Pio.

Przez fakt oficjalnej aprobaty kościelnej, Grupy Modlitwy O. Pio są włączone w strukturę hierarchiczną Kościoła. Z tej racji na czele Grupy Modlitwy musi stać kapłan, który pełni obowiązki dyrektora duchowego i ma być mianowany przez Biskupa Ordynariusza miejscowego. Ten fakt w zamiarach pracodawcy ma gwarantować formację duchową i prawowierność doktrynalną, zgodną ze wskazaniami magisterium Kościoła.

Do Biskupa należy też mianowanie kapłana – koordynatora grup modlitwy w swej diecezji. Do konferencji zaś Episkopatu należy sprawa nominacji krajowego dyrektora grup modlitwy.

Międzynarodowe Centrum Grup Modlitwy O. Pio, które ma swą siedzibę w San Giovanni Rotondo, po otrzymaniu potwierdzenia nominacji dyrektora duchowego Grupy Modlitwy, wystawia dokument o przynależności do stowarzyszenia Grup Modlitwy O. Pio. Do obowiązków dyrektora duchownego należy miedzy innymi wysyłanie okresowych, na przykład rocznych, sprawozdań o działalności danej grupy. Te dane, zebrane razem, są następnie wysyłane do Stolicy Apostolskiej. W ten sposób rozwija się i umacnia więź stowarzyszenia Grup Modlitwy O. Pio z Ojcem św. i Stolicą Apostolską.

Zarząd generalny stowarzyszenia Grup Modlitwy O. Pio ma obowiązek utrzymywać więź duchową z poszczególnymi grupami przez: dostarczanie materiałów dla potrzeb grupy, wysyłanie biuletynu "La Casa Sollievo della Sofferenza", przekazywanie informacji o zamierzonych inicjatywach np. kongresach. Według danych z połowy 1986 r. było oficjalnie zarejestrowanych 2187 Grup Modlitwy O. Pio. Najbardziej żywotne Grupy Modlitwy O. Pio działają we Włoszech, gdzie jest zarejestrowanych 1807 grup. Poza Włochami, Grupy Modlitwy istnieją w 85 krajach świata.