---

Spotkania: każda pierwsza sobota miesiąca o godz. 9:00.

Przy kościele parafialnym w Przytocznej istnieje Koło Różańcowe Niewiast, do którego należy 100 członkiń. Koło Różańcowe dzieli się na cztery Róże Żywego Różańca. Każda z Róż ma swoją zelatorkę, są to: Maria Sommerfeld (I Róża), Izabela Kramer (II Róża), Irena Szczepaniak (III Róża), Krystyna Cap (IV Róża), Józefa Wrona (Nowa Niedrzwica).

W każdą pierwszą sobotę miesiąca o godz. godz. 9.00, pod przewodnictwem księdza proboszcza, odbywa się spotkanie formacyjne i omówienie intencji papieskich na kolejny miesiąc. Odprawiana Msza św. w intencji podanej przez jedną z Róż Żywego Różańca. Po Mszy św. odbywa się wspólna modlitwa różańcowa i zmiana tajemnic. W gablocie wywieszone są intencje modlitewne na każdy miesiąc: ogólne i misyjne.

Każdego roku w dniu 7 października w Święto Matki Boskiej Różańcowej, członkinie Żywego Różańca odbywają pielgrzymkę do Rokitna. Właśnie w Rokitnie odbywają się diecezjalne uroczystości Matki Bożej Różańcowej.

Różaniec jest dla nas modlitwą uwielbienia Matki Najświętszej i prośbą, aby wstawiała się za nami w każdym momencie życia, daje ukojenie i spokój duszy. Umacnia i daje siłę w działaniu, pomocy bliźnim.

Formą rozpowszechnienia wiary jest modlitwa różańcowa w rodzinach, szczególnie w tych, z których niewiasty należą do Koła Różańcowego. Modlitwa różańcowa w rodzinach może być prośbą zamyślenia nad sobą w świetle życia zbawiciela i Jego matki.

Historia Żywego Różańca

Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w roku 1826. "Najważniejszą rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich" – napisała wtedy. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później "żywymi różami". Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa, jakby odmówili cały różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi.

Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Papież Grzegorz XVI wydał breve aprobujące stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie.

Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym "Różaniec Dziewicy Maryi" ogłosił Rok Różańca (okres od października 2002 do października 2003 roku). Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, "aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii". Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, czyli żywe róże składają się z 20 osób.